Obs. Forms: 3 cuððen, (Orm.) kiþþenn, 4 kuþþe(n, keþþe. [Early ME. cuððen (ü), repr. an OE. *cýððan, f. cýð(ð, KITH sb.] trans. To make friendly or familiar: refl. to become acquainted, or associate oneself (with); to greet each other as friends or familiar acquaintances.

1

c. 1200.  Trin. Coll. Hom., 45. Wille we … mid swiche weldede cuððen us wið alre kingene king.

2

c. 1200.  Ormin, 16979. Þatt he wiþþ Crist i sunnderrrun Himm awihht haffde kiþþedd.

3

c. 1350.  Will. Palerne, 1011. Þan eiþer hent oþer hastely in armes, And wiþ kene kosses kuþþed hem to-gidere. Ibid., 4964. Whan þei samen mette, With clipping and kissing to keþþe hem to-gadere.

4