Obs. Forms: α. 1 cynerice, 2–3 kine-, 3 kyne-, kune-, kinne-, cunn-, 4 kinriche, kynryche. β. 3 kun(e)rike, 4–5 kynryk, 5–6 -rik, (5 -rike, 6 -rick), 4–6 kinrik, (4 -ric, -rike, 5–6 -ryk, -ryke, 7 -rick); 6 kenrik. [OE. cyneríce, f. cyne-, KINE- + ríce, RICHE, RIKE, rule, realm: cf. KINGRICK.] = KINGDOM, in various senses.

1

  α.  c. 892.  O. E. Chron. (Parker MS.), an. 871. On þy cynerice be suþan Temese. Ibid. (a. 1100), (Laud MS.), an. 1076. Harold … feng to þe kynerice.

2

c. 1175.  Lamb. Hom., 77. Hit scal king bon on þet endelese kineriche.

3

1258.  Eng. Proclam. Hen. III. Ouer al þære kuneriche on Engleneloande.

4

1393.  Langl., P. Pl., C. I. 148. Crist kep þe, sire kyng and þy kynryche.

5

  β.  a. 1300.  Cursor M., 21822 (Edin.). Þu mun me kaste of kinrik oute.

6

c. 1300.  Havelok, 2804. Aþelwold was king of þis kunerike.

7

c. 1325.  Metr. Hom., 23. Kinric sal rohly rise Igain kinric.

8

1424.  Sc. Acts Jas. I. (1814), II. 7. Of his kynrik þe xix ȝer.

9

1535.  Stewart, Cron. Scot., II. 7. His croun agane and kinrik for to win.

10

1609.  Skene, Reg. Maj., 112. Disherished … of all the lands in the Kinrick, that his father held.

11