Obs. Forms: α. 1 kynyng-, 3 kung-, kinge-, 4 king-, kyng(e)riche. β. 4 kinge-, 45 kyngrik(e, (5 -ryke), 4, 6 kingrik(e, 7 -rick. [OE. cyningríce (f. cyning KING + ríce kingdom, RICHE, RIKE) = MDu. conincrike (Du. koninkrijk), OHG. chunincrîchi (MHG. kûnicrîche, G. königreich), ON. konungríki (Sw. konungrike, Da. kongerige). Cf. KINRICK.] = KINGDOM, in various senses.
α. a. 1067. in Kemble, Cod. Dipl., IV. 229. For ælre ðere kynga sawle ðe æfter me ðyses kynyngriches wældeð.
c. 1250. Gen. & Ex., 1258. A kungriche his name bar.
a. 1300. K. Horn, 17. In none kinge-riche Nas non his iliche.
1377. Langl., P. Pl., B. Prol. 125. Crist kepe þe, sire kyng, And þi kyng-riche.
β. a. 1300. Cursor M., 416. Als mighti king in his kingrike.
1375. Barbour, Bruce, I. 57. Thai said, successioun of kyngrik Was nocht to lawer feys lik.
c. 1470. Harding, Chron., CLXXXVII. iii. Aboue all men within his hole kyngrike.
1579. J. Stubbes, Gaping Gulf, C vij b. Our Elizabeth hauing the kingrike in her owne person.
attrib. 1663. Bp. Griffith, Serm. 4 Admir. Beasts, 10. The Regal or Kingrick office of Christ.