v. Obs. Forms: 1 wiþsacan, 3 -saken; pa. t. 3 -soc(k, pa. pple. 4 -saken. [OE. wiþsacan, f. WITH- + sacan to contend, dispute, deny; cf. MHG. widersachen.] = WITHSAY v. 1, 2, 3.
971. Blickl. Hom., 53. Wiþsacaþ nu þam leasum welum.
c. 1000. Ags. Gosp., Matt. x. 33. Se þe me wiðsæcð beforan mannun, & ic wiþsace hyne beforan minum fæder.
c. 1205. Lay., 10898. Þa wiðsaken wolde cristindom he dude his marken him on. Ibid., 13000. Imong þan eorlen he stod & fastliche hit wið-soc.
a. 1225. Ancr. R., 88. Ich hit ne mei nout wið-saken.
a. 1375. Joseph Arim., 178. His grete folk þat him wiþ-saken hedde.