adv. Obs. [OE. unwrǽstlice, f. unwrǽst UNWRAST a.]
1. In a weak or feeble manner; weakly, poorly.
c. 1050. Byrhtferths Handboc, in Anglia, VIII. 334. Þys hiw ealde uðwitan ʓesettan aʓen þam þingum þe zenodotus se eficisca esne unwræstlice ʓesette.
a. 1225. Ancr. R., 294. Ȝif þu, þuruh þine ȝemeleaste, werest te erest wocliche [Trin. MS. unwreastliche].
2. Basely, wickedly.
c. 1320. Cast. Love, 1468. Sikerliche vnwrestlyche he deeþ Þat such Fader de loueþ with al his þouȝt.