adv. Obs. [OE. unwrǽstlice, f. unwrǽst UNWRAST a.]

1

  1.  In a weak or feeble manner; weakly, poorly.

2

c. 1050.  Byrhtferth’s Handboc, in Anglia, VIII. 334. Þys hiw ealde uðwitan ʓesettan aʓen þam þingum þe zenodotus se eficisca esne unwræstlice ʓesette.

3

a. 1225.  Ancr. R., 294. Ȝif þu, þuruh þine ȝemeleaste, werest te erest wocliche [Trin. MS. unwreastliche].

4

  2.  Basely, wickedly.

5

c. 1320.  Cast. Love, 1468. Sikerliche vnwrestlyche he deeþ Þat such Fader de loueþ with al his þouȝt.

6