trans. To unfasten; to untie.
a. 1225. Ancr. R., 218. He makeð him swuðe sterne, uorte uonden ȝete ȝif he muhte hire luue touward him unuesten.
c. 1330. R. Brunne, Chron. Wace (Rolls), 651. Loke þy schip be vnfest, & þy folk be al prest.
1790. Grose, Prov. Gloss., Unfest, to untie.