sb. (a.) Sc. Also 8 trantlin, -lim. [Extension of prec.] A trifle, knick-knack, toy; usually in pl.

1

1768.  Ross, Helenore, I. 32. I came fiercelins in, An’ wi’ my trantlims made a rattlin dinn.

2

1776.  C. Keith, Farmer’s Ha’, xxix. They finger at the trantlims lang.

3

1841.  W. Aitken, Poet. Wks., 67. Your trantlums a’ e’en break or burn.

4

1896.  Crockett, Cleg Kelly, x. To the curbstane ye gang, wi’ a’ your traps and trantlums.

5

  b.  attrib. or as adj. Trifling.

6

1832.  Rodger, in Whistle-binkie (1890), I. 147. Their trantlum gear She couldna bear.

7