v. Obs. 1 be-, biþeccan. Pa. t. 1 -þeahte, 3 -þehte, -þæhte, -þahte. [Com. WGer.: OE. biþęcc(e)an OS. bithekkjan, OFris. bithekka, bidekka, OHG. bidecchan (MHG. and mod.G. bedecken); f. bi-, BE- + OTeut. *þakjan (ON. þekja, OE. þęcc(e)an) to cover, THETCH.] trans. To cover over; to bedeck.

1

c. 1000.  Guthlac, 1255. Þystrum biþeahte.

2

c. 1205.  Lay., 19216. Al mid pælle bi-þæht [c. 1250 bi-behte]. Ibid., 22338. Arðures men weoren mid wepnen al bi-þehte.

3