v. Obs. [f. BE- + COVER v.] trans.
1. To recover.
c. 1325. E. E. Allit. P., B. 1327. Þat he ful clanly bi-cuv-er his carp bi þe laste.
2. To cover over.
c. 1325. Coer de L., 3925. Alle becoveryd wer feeldes and pleynes With knyghtes.
1594. Carew, Tasso (1881), 63. That great one seene with blacke becouered so.