Obs. For forms see WEIGH v. [OE. aweʓan, f. A- pref. 1 + weʓan to WEIGH. Cf. OHG. arwegan, MHG. erwegen.]

1

  1.  To lift up, support; to bear, bear away.

2

a. 1000.  Cædmon’s Ex. (Grein), 21. Sibbe … ða ǽr wonsǽlʓe aweʓen habbaþ.

3

c. 1200.  Trin. Coll. Hom., 181. Ðe fet up aweiȝeð [þe wombe].

4

  2.  To weigh, weigh out.

5

c. 1000.  Ælfric, Gen. xxiii. 16. Abraham þa aweah feower hund scillinga seolfres.

6

c. 1175.  Cott. Hom., 233. Þe dunan þu awiðhst … mid þina hand.

7