Obs. [? Onomatopœic; cf. Du. labben = klappen ‘garrire, blaterare, fabulari’ (Kilian).] trans. and intr. To blab. Hence Labbing ppl. a.

1

1377.  Langl., P. Pl., B. XI. 102. No þinge þat is pryue publice þow it neuere, Neyther for loue laude [MS. B. lab] it nouȝt ne lakke it for enuye. Ibid. (1393), C. XIII. 39. Noþer for loue labbe hit out ne lacke hit for non enuye.

2

c. 1386.  Chaucer, Epil. Merch. T., 10. Of hir tonge a labbyng shrewe is she.

3

c. 1475.  Partenay, 3751. By your labbyng tonges iongling.

4