Sc. Also 6 kennit. [KEN v.1] Northern and western Sc. form of KENNED, known.
1513. Douglas, Æneis, I. x. 52. My childe, cleith the with ȝone kennit [v.r. kend] childis visage.
c. 1787. Burns, To a Painter. Youll easy draw a weel-kent face.
1801. Macneill, Poet. Wks. (1856), 146 (E. D. D.). Far frae ilk kent spot she wandered.
1888. Stevenson, in Scribners Mag., May, 635. A gentleman should mean a man of family, one of a kent house.