Obs. [In 13th c. aðelien, f. ATHEL a.; cf. OE. ʓe-aðelian, OHG. ant-adaljan, MHG. edelen.] To honor, dignify.

1

c. 1205.  Lay., 2815. Alcne godne mon he æðelede. Ibid., 6651. Elidur … Mid muchelen ædmeden aðelede his broðer.

2