1. To spill, waste, render useless.
a. 1230. Ancr. R., 148. Þeo þet forleoseð & aspilleð al hore god þuruh wilnunge of hereword.
a. 1250. Owl & Night., 348. So thu miȝt thine song aspille.
2. To destroy, kill.
c. 1175. Lamb. Hom., 13. Eower burh heo forbernað and ehte aspillað.
c. 1275. Orison, in O. E. Misc., 140. Ne may nouht þe feond his saule aspille.
c. 1305. St. Kenelm, in E. E. P. (1862), 50. Mid þis Askebert heo spac: þat child forto aspille.
