v. Obs. rare. [variant of ENVENOM: see AN- pref. 4.] To envenom, to poison.

1

1340.  Ayenb., 27. Þe ilke zenne anuenymeþ alþeruerst þe herte of þe enuious. Ibid., 50. Þe eyr is anvenymed of þe dede.

2

a. 1400.  Cov. Myst., 75. My synful steppys anvempnyd the grounde.

3