v. Obs. rare. [variant of ENVENOM: see AN- pref. 4.] To envenom, to poison.
1340. Ayenb., 27. Þe ilke zenne anuenymeþ alþeruerst þe herte of þe enuious. Ibid., 50. Þe eyr is anvenymed of þe dede.
a. 1400. Cov. Myst., 75. My synful steppys anvempnyd the grounde.