v. Obs. [OE. forséon, f. FOR- pref.1 + séon to see; = OS. forsehan (Du. verzien), OHG. far-, fersehan (mod.Ger. versehen).] trans. To disregard, despise, overlook.
971. Blickl. Hom., 37. Ne forseoh þu næfre þine ȝecynd.
c. 1175. Lamb. Hom., 113. Ne bið his mehte nohwer for-seȝen.
a. 1225. St. Marher., 15. Ha blindlunge gað and forseoð godd.
a. 1300. E. E. Psalter, xci. 12 [xcii. 11].
| And for-segh min egh, lokande, | |
| Þas þat ere mine ille-willande. |
