Obs. rare. In 4 folehede, foulhed. [f. FOOL sb.1 + -HEAD.] Folly.

1

a. 1340.  Hampole, Psalter, xlviii. 21. He rehercys þe foulhed [foly] of man.

2

c. 1340.  Cursor M., 3116 (Fairf.). Fole hede ys giuen al men to pay.

3