Obs. rare. [a. OF. fer, fier (mod.Fr. fier.) = Pr. fer, It. and Sp. fiero:—L. fer-us: see FIERCE.] Bold, fierce; proud.

1

c. 1375.  Sc. Leg. Saints, Eufemia, 141. Þe Juge fel & fere. Ibid., Tecla, 217. Syne come a lyone fel & fere.

2

c. 1380.  Sir Ferumb., 329. A knyȝt ful feer. Ibid., 414. Rolond ys so muche of myȝt, so coraious & so fere.

3

c. 1450.  Guy Warw. (C.), 1428. He was a bolde man and a fere.

4