v. Obs. Forms: Inf. 13 ahón, 2 ahonge. Pa. t. 1 aheng, ahong, 3 ahon. Pa. pple. 1 ahongen, ahangen. Imp. 1 ahóh. [f. A- pref. 1 up + HANG; confused in ME. with AN-HANG.] trans. and intr. To hang up.
c. 950. Lindisf. Gosp., Mark xv. 14. Ahoh hine [so Rushw. & Hatton]. Ibid., xv. 20. Ða gilæddun hine þætte hia ahengun hine.
c. 1160. Hatton Gosp., ibid. Þæt hyo hine ahengen.
c. 1175. Lamb. Hom., 41. Uppon þan treon he him sceawede þe wrecche saulen ahonge.
1205. Layam., 20878. Whæðer swa ich wulle don; oðer slæn ðer ahon [1250 an-hon].
1230. Marharete, 3. As fisch ahon on hoke.