v. Obs. Forms: Inf. 1–3 ahón, 2 ahonge. Pa. t. 1 aheng, ahong, 3 ahon. Pa. pple. 1 ahongen, ahangen. Imp. 1 ahóh. [f. A- pref. 1 up + HANG; confused in ME. with AN-HANG.] trans. and intr. To hang up.

1

c. 950.  Lindisf. Gosp., Mark xv. 14. Ahoh hine [so Rushw. & Hatton]. Ibid., xv. 20. Ða gilæddun hine þætte hia ahengun hine.

2

c. 1160.  Hatton Gosp., ibid. Þæt hyo hine ahengen.

3

c. 1175.  Lamb. Hom., 41. Uppon þan treon he him sceawede þe wrecche saulen ahonge.

4

1205.  Layam., 20878. Whæðer swa ich wulle don; oðer slæn ðer ahon [1250 an-hon].

5

1230.  Marharete, 3. As fisch ahon on hoke.

6