v. Obs. Forms as in FLEE. [f. A- pref. 1 away + FLEE, OE. fleó-n. Cogn. w. OHG. irfliohan, mod.G. erfliehen.] To flee away.

1

a. 1000.  Guthlac (Grein), 475. Gæst aflihþ.

2

1205.  Layamon, 19076. Þa sæiden þa cnihtes … þat þe king wes ifloȝen [1250 afloȝe].

3

c. 1380.  Sir Ferumb., 3132. And were afloȝen grete & smalle.

4

1387.  Trevisa, Higden, Rolis Ser. V. 429. Þe kyng … sente for þe bisshoppes þat were aflowe.

5

1557.  in Hazl., E. P. P., III. 129. He thought him well a fledde.

6