Obs. [late OE. brýdlóp, either:*brýdhléap, or ad. ON. brúðhlaup, brullaup (Sw. bröllopp, Da. bryllup) wedding; cf. OHG. brûthlauft, -louft, MHG. brûtlouf, Ger. (arch.) brautlauf; f. OTeut. brûđi- BRIDE + hlaup- run, LEAP.]
The oldest known Teutonic name for Wedding: lit. the bridal run, or gallop, in conducting the bride to her new home. See Grimm, Brautlauf: and cf. BROOSE. ? Only in OE.
c. 950. Lindisf. Gosp., Matt. xxii. 2. Gelic cyne-menn seðe dyde ða brydlopa [= nuptias] sune his.
1076. O. E. Chron. (MS. D). Æt ðam brydlope æt Norðwic [Laud MS. has bryd-ealoð].