v. Obs. Forms: 1 ʓefelan, 2–4 ifele, 3 ivele, 3–4 yvele, 4 yfele, 7 yfeele. [OE. ʓefélan: see Y- 3 c and FEEL v.] To feel.

1

c. 893.  [see FEEL v. 1].

2

a. 1240.  Ureisun, in O. E. Hom., I. 201. Hwi ne iuele ich þe imine breoste so swete ase þu ert?

3

c. 1305.  Judas Isc., 18, in E. E. P. (1862), 107. Swiþe heo gan iwite And yfele þat he was mid childe.

4

1387.  Trevisa, Higden (Rolls), VI. 13. Þe same merk and tokene þat he hadde i-felt [MS. γ yveld] in his soule he bare alwey after i-sene.

5

c. 1634.  W. Cartwright, Ordinary, III. i. (1651), 36. I no where hoart yfeele, but on mine head.

6