Obs. In 3 ȝeor, ȝur, 4–5 ȝerre. [f. next.] A loud or harsh cry, yell, howl.

1

a. 1225.  Ancr. R., 306. Mid tisse schulen þe uorlorene worpen a swuch ȝeor [MS. T. ȝur, MS. C. ȝei] þet heouene & eorðe muwen beoðe grisliche agrisen.

2

a. 1225.  Juliana (Bodl. MS.), 51. [He] bigon swa te ȝuren þat monie weren awundret hwet tet ȝur were.

3

a. 1400–50.  Wars Alex., 5042. So did his princes … With ȝedire ȝoskingis & ȝerre ȝett out to grete.

4