ppl. a. [f. WIMBLE v.1 or sb. + -ED.]

1

  1.  Pierced, bored.

2

1582.  Stanyhurst, Æneis, II. (Arb.), 58. Warding long wymbeled entryes.

3

  2.  Furnished with a ‘wimble.’

4

1805.  [see WIMBLE sb. 1 b].

5