Obs. Forms: 4 wardecors, -corps, 5 ward(e) corce, wardcors(e, (wardecose, wardcorpse). [a. AF. wardecors (recorded in sense 2; also latinized wardecosia, wordecorsum, etc.) = OF. gardecorps; f. OF. warde, f. warde-r = garder to guard (see GUARD, WARD vbs.) + corps body.]

1

  1.  A body-guard; an armed personal attendant. Cf. GARDE-DU-CORPS.

2

a. 1330.  Otuel, 1409. His wardecors a non he fond, & tok a spere out of his hond.

3

c. 1386.  Chaucer, Wife’s Prol., 359. Thogh thou preye Argus with hise hundred eyen To be my wardecors.

4

1387.  Trevisa, Higden (Rolls), III. 389. Þerfore whan Phelip sat in þe feste of spousaille withoute wardecorses [L. sine custodibus: 1485 Caxton wardcorpses] Pausania, a noble ȝong man, slowȝ him riȝt þere.

5

a. 1450.  Mirk’s Festial, 287. Kyng Darius made a questyon to þre of hys wardcorsis.

6

  2.  An over-garment for out-door use.

7

c. 1440.  Promp. Parv., 516/1. Warde corce, clothe (v.rr. wardecose, ward corscloth, wardcorce), tunica, tunicella.

8

1483.  Cath. Angl., 408/1. Wardcorse, reno.

9