vbl. sb. Obs., also 4 accombring. [f. ACCUMBER + -ING1.] The action of encumbering, overloading or overwhelming.

1

1340.  Ayenb., 182. Vor ine þe ende liþ, ofte þe accombringe and nyxt þe havene spilþ ofte þet ssip þet geþ zikerliche ine þe heȝe ze.

2