vbl. sb. Obs., also 4 accombring. [f. ACCUMBER + -ING1.] The action of encumbering, overloading or overwhelming.
1340. Ayenb., 182. Vor ine þe ende liþ, ofte þe accombringe and nyxt þe havene spilþ ofte þet ssip þet geþ zikerliche ine þe heȝe ze.